सरसर चढूनी आले
सळसळते तारुण्य माझे
फुलासह बागडले मी
वार्यासह खेळले मी
दोन टाप खाली माझे
दोन टाप ऊभारूनी
वादळांशी झुंजले मी
प्रेमात मोहरले मी
जिवनाची नौका वल्हवत आले
कुठे सुसाट कुठे मंद झाले
कधी बगीचा शांत सुखाचा
कधी मैदाना युध्दरुप आले
भरभर सरत चालले
उफाळलेले तारुण्य माझे
रक्त ते साकाळले
पेन माझे सरसावले
झरझर थेंब ठिपकू लागले
निद्रिस्त मनाला उठावे लागले
आणि-
दमदार पावले टाकत चालले
राजस रुपेरी तारुण्य माझे
फुलासम प्रसन्न झाले
वार्यासम स्वच्छंद झाले
हळूवार फुंकर मारीत चालले
राजस रुपेरी तारुण्य माझे !
-Alvika
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा