(प्र.गझलकार जगजीत सिंग ह्यांच्या "वो कागदकी कस्ती, बारिशका पानी"
ह्या हिंदी गझलेवर आधारित- त्यांची जाहीर क्षमा/ गृहीत परवानगी मागून)-
ह्या हिंदी गझलेवर आधारित- त्यांची जाहीर क्षमा/ गृहीत परवानगी मागून)-
ते आवळदोडे ते सागरगोटे..
विटीदांडू अन क्रिकेटचे सोटे
विटीदांडू अन क्रिकेटचे सोटे
करवंदे,चिंचा अन म्हातारीची बोटे,
जांभूळ, कैर्या नाक्यावर भेटे
जांभूळ, कैर्या नाक्यावर भेटे
मला परत दे तू लहानपणची पिसे !
ते पावसाचे ओहोळ अन बसलेले रट्टे
सुट्टीच्या दिवशी भरलेले कट्टे
ते पावसाचे ओहोळ अन बसलेले रट्टे
सुट्टीच्या दिवशी भरलेले कट्टे
होमवर्क कधीही झालेले नव्हते
शिक्षकगणही तसे आरामात होते
शिक्षकगणही तसे आरामात होते
मला परत दे तू लहानपणची पिसे !
लपंडावाचे खेळ आबाधुबीचे बुक्के
साटेलोटे सगळ्या मित्रांचे होते
साटेलोटे सगळ्या मित्रांचे होते
नाटकांचे उतार पाठ झालेले नव्हते
कडाक्याच्या उन्हाळ्यात हॉल भरलेले होते
कडाक्याच्या उन्हाळ्यात हॉल भरलेले होते
मला परत दे तू लहानपणची पिसे !
मनाचे श्लो़क रामरायांची स्तोत्रे
तिनसांजेला आईची कट्टीही सुटे
तिनसांजेला आईची कट्टीही सुटे
स्वप्ने उद्याची पाहात पहाटे
भावंडासवे दिवस भरलेले होते
भावंडासवे दिवस भरलेले होते
मला परत दे तू लहानपणची पिसे..!
ते आवळदोडे ते सागरगोटे..
-alka
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा