एक कोपरा माझा
हळवा, नाजूकसा, आसूसलेला
मनात बंद अलगदसा..
हळूच पाहता दिसतो मला
आहे तसाच, होता तसाच
हळवा, नाजूकसा, आसूसलेला
भीती मला त्याची, बाहेर येईल तो !
विनवणी त्याची मला,
दार कधीतरी, किलकिले तर कर!
वचन देतो मी तुला
नाही नक्की बाहेर येणार
पण अस्तित्व माझे केव्हातरी
..केव्हातरी.. उघडून तर बघ!
मी आहे येथे तसाच, तुझाच
हळवा, नाजूकसा, आसुसलेला !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा