"पानावरच्या दवबिंदूपरी…"
पानावरच्या दवबिन्दूपरी
असते खरेच का आयुढ्यदरी
खोल खोल भावनांनी भरलेली
उंच उंच स्वप्नानी पांघरलेली
सुगंधी वार्य़ाबरोबर ताठ उभारलेली
उन्हा पावसात आसरा देणारी
लांब रुंद आठवणीने थिबकलेली
हवीहवीशी वाटणारी, गूढ नगरी
पानावरच्या दवबिंदुपरी भासते क्षणभर
श्रध्देच्या पायावर मात्र विसावते अंगभर
अलगद, तरल, निर्मळ, मोहक
.... पानावरच्या दवबिंदुपरी
पाय सटकला जरा मात्र, मोहापायी
हीच दरी वागे दवबिंदुपरी
............पानावरच्या दवबिंदुपरी..
- अलका काटदरे
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा