मला तर माहीतच नाही

प्रेम काय असते? मला तर माहीतच नाही

लहानपणी आई बरोबर राहायचे

शाळेत बाईंचे ऐकायचे

मैत्रिणी बरोबर हुंदडायचे

सर्व काही मन लावून

अभ्यास पूर्ण, खेळ भरपूर

हाच तर धर्म होता

नेकी,सचोटी,कष्ट, नम्रता   

आपोआपच आत्मसात झाले

का होतेच जन्मजात

मोठेपणी कष्ट पडतील ते

काम मिळेल ते, मोबदला मिळेल तो

सर्व काही आवडून, आनंदाने

जबाबदारी वाढली तशी

घेऊन शिरावर, स्वबळावर

ह्यालाच समजत गेलो जीवन

सर्वांचा दुवा प्रेम होताच ना

त्या गुणावर, आदर्शा वर

अजून काही असते का वेगळे

प्रेम म्हणजे ,

अडीच अक्षरी दोघांमधले

एकमेकांना बांधून ठेवणारे ?

दुजाभव नसलेले, निर्मळ

निस्वार्थी, अहंकार विरहित

भावनेने ओथंबलेले

जबाबदारीची जाणीव

आणि निष्ठेने त्याची पूर्तता

ही नव्हे का प्रेमाची ओळख ? 

प्रेम प्रेम अजून काय असते

मला  तर काही माहीतच नाही

ह्या पलीकडे  काही जमतही  नाही

नाही मला अक्षरे माहीत 

आणि नाही  कसले भाव

एकच मला समजे सेवाभाव !

Whatever I could

I did whatever I could

I gave whatever I should

I  spread cheers to u all

I  stored hopes to u all

I threw any evil so far

I picked all good u had

Some issues tantrums I saw

I worried but never for that

Trust and Hope I held

As I fetched them all along

U gave strength to me

I am so thankful for that

I am thankful to u all

For whatever u could and did

I am so thankful to Him

He is sending New Year to me

Bright,Happy and Juicy

Let this year be Healthy..

Healthy Wealthy and Shiny

Let us Welcome the Coming !

@alkakatdare

सांज वेळी

जखमा सांजवेळी..

जखमा  सांज वेळी,  सांगू  कशा कुणाला

उघडूनी बंद झडपे, पूर मी करू कशाला...

गात्रे थकूनी निजती, हे ज्ञात ना कुणाला

रग मनीची जिरूनी जीव हा मलूल झाला

रात्री दिनी विचार,  कुठला मला सलेना

भले बुरे करुनी मी  जीव आटवू कशाला

ठिणगी ची साधी गोष्ट पडली कधी कळेना

उरल्या जीवाचे तुकडे जगी दाखवू कशाला ? 

जखमा सांजवेळी...

                       अलका काटदरे /२.१०.१९

अंतर

अंतर ठेवायचे किती कसे तेवढे तू ठेव

अंतरात राहिल्या गोष्टी कुठे कुणाकडे तरी बोल 

बोललेले राहील स्मरणी नक्की हे  ध्यानी ठेव

स्मृतींशी असे देणेघेणे मनाचे समजून बोल

हलके होता मन अलगद  हिंदोळ्यावर  ठेव

अधिक करत स्मृतींना स्वतःशी मग हलकेच बोल

आजची स्वप्ने, उद्याच्या स्मृती अन  मधुर ठेव

अंतर त्यामध्ये किती ठेवायचे हे तू ठरवून ठेव ! 

काय मागितले असेन तिने

काय मागीतले असेल
देवाकडे तिने ?

चार सुखाचे घास
धडधडीत शरीर

सळसळीत कांती
आणि नागिणीची शिताफी
त्या चिमुकलीसाठी..

झालच  तर -
सरस्वती सारखी बुध्दी
तडफ झाशीच्या राणीची

प्रसन्नता लक्श्मीची
आणि सौंदर्य चांदणीचे
त्या चिमुकलीसाठी..

का मागीतले असेल
स्वत:साठी बळ
पचवायला तिचे नशीब
जसे घडेल तसे..

का असेही म्हणाली असेल
देवाला ती..

हिला आणलीस तशी घेॆऊन जा
काहीतरी विपरीत घडण्याआधी...

काय बरे मागीतले असावे तिने...?

बांध

बांध घालावा की नाही

ह्या वाहत्या पाण्याला

नाही घातला तर कसेही वाहेल

कुठेही जाईल

वळण घेईल का बरोबर

आटले जरी थोड्या महिन्यांनी

धुऊन काढेल  सर्वांना

एकेक निरसन  करायला हवे

पाण्याला वळण द्यायलाच हवे

पुरापासून वाचायला

नासधूस थांबवायला

बेभान वृत्तीला आवरायल

अविचार थांबवायला

योग्य वेळी योग्य ठिकाणी

थोपवून त्याला  शांत करायलाच हवे

निसर्गाची देणगी मानून घ्यायची

त्याला वाहू द्यायचे स्वच्छंद

आपणही आनंदात नहायचे

जराशी योग्य दिशा देऊन 

सर्वांचे भले बुरे पाहून

पाणी वळवायलाच हवे !!

हाक

मारतो आहेस हाक अधून मधून

माहित आहे मला..

मुद्दामच दुर्लक्ष करते आहे ! 

ओ तुझ्या हाकेला एवढ्यात नाही मिळणार

आहे अजून मी  व्यस्त आणि मस्त

माझ्या नानाविध बहुरंगी व्यापात

माहित आहे मला 

तुला ह्याचाही कंटाळा येईल

वाट पाहशील आणि निघून जाशील

अगदीच निराश नको हाऊस

देईन हाकेला ओ सावकाशीने, 

माझ्या सोयीने,  आनंदाने

मुळीच नाही असेही नाही ! !

--- अलका काटदरे१७.२.२०

हवी तुझी एक साथ.

हवी तुझी एक साथ...(Title)

चालेल मला नाही काही मिळाले तर पण , 
हवी तुझी एक साथ....

लपालपी खेळायला, इथून तिथून धावायला

भोज्जा द्यायला, मस्ती करायला

करु आपण उद्याची बात (१)

दूर दूर लांब लांब ,असे एक बिकट वाट

खेळत, बागडत, हसत हसत 

करु आपण पुरी एक रात (२)

आज इथे उद्या कुठे , काय कसे सारे वाटे

तरी राहू आपण एक साथ

करु एकच उद्याची बात (३)

मन माझे श्वास तुझा, डोळे माझे स्व्प्न तुझे

करु आपण दोघे मात

आजवर, करु उद्याची बात (४)

हसू आपले कायम राहील

दु:ख सारे झडून जाईल

करु आपण फ़ुलांची रास

तुझी मला हवी ... सदाची .......साथ

हवी तुझी एक  साथ....  (५)

---------अलका काटदरे/१४.१.२०१५

तू आहेस ना !

 तू आहेस ना अंतरी , तू आहेस ना !

सात्विक गुण तुझे, सन्मान वचन तुझे

शिस्त तुझी मर्यादा, त्रिवार वंदन पुरुषोत्तमा

तू आहेस ना !

वेळ कशी आली, काळ सांगून येत नाही

कोण येते  कोण जाते,हिशेब काही लागत नाही

पण तू आहेस ना ! 

आशा किती ठेवायची, उमेद किती बाळगायची

जळी स्थळी तो दिसे, मन माझे कापून उठे

शांत करण्या मला तू आहेस ना ! 

आयुष्य समोर दिसे, काय दिले का घेतले

क्षमा याचना करे, काही जर भले बुरे

साक्षीला त्या तू आहेस ना ! 

तुझे  गुण सर्वान लागो, प्रेम भक्ती दूर पसरो

मर्यादा पुरुष तू, तुझे राज्य आम्हा लाभो

सार्थ कराया हे तू , आहेस ना अंतरी  !! 

           अलका काटदरे (30.4.20)

ऐक ना गड्या

ऐक ना गड्या माझे थोडे तरी रे

ठाऊक आहे प्रसंग भारी जरी रे

विवंचना कोणा नाही, भीती कुणास नाही

सांग मला सांग मला सांग गड्या रे

ऐक ना गड्या माझे थोडे तरी रे ! 

एक दिवस सर्वांना जायचे खरे रे

काहीतरी भले करून जायचे ना रे

स्वतः वर विश्वास ठेव, मनगटी ताकद ठेव

संयम सोडू नको, मित्रा माझ्या रुसू नको

उठ राजा चल राजा,  पाऊल  टाक रे ! 

स्वप्ने मनी तू बाळगली ना  रे

पूर्तता त्यांची कुणी करायची आहे

आनंद घ्यायला लाग, आनंद द्यायला शिक

चित्र काढ, रंग भर, आवेश राहू दे

चल गड्या निघ सख्या कात टाक रे !!

        अलका काटदरे/ ३१.३.२०२०

भविष्यवाणी --

         भविष्यवाणी --

करोना आला रे वळण लावूनी गेला

लक्षी राहील,  तो कसा मेला

त्याचा सर्वांनी प्रतिकार 

कसा हो केला

साधीशी, गोष्ट, होती  

हात  वारंवार धुण्याची

सर्वांनी स्वच्छता  पाळून

आणि

पूर्व संस्कार स्मरून

त्या राक्षसाला, थोडे घाबरले मात्र

बाकी सर्व, राहिले जागरूक

थांबले सर्व प्रवास, केले जवळ आवास

केला संवाद,  दुरुनी  परी प्रेमाचा

लढविला  किल्ला करोना चा

प्रेम वाढविले, संवाद सुरूही झाले

दूरस्थ एकीचे प्रयत्न ही  केले

कणा त्याचा, मग सरसावला

जो मलूल पडून होता

सर्वसामान्य जागा झाला

आरोग्याला मानू लागला

स्वतःची नवीन ओळख झाली

आणि हा 

चमत्कार झाला

त्या राक्षसाचा डाव मोडीत गेला 

आला तो  उगा ऐटीत

सर्वांना जागे करीत

खड बडले जरी खरे हो,

शिस्तीत राहिले सारे

हादरले थोडे जरी हो,

त्याचा नाश करूनच बसले

मेला तो, जळूनी खाक झाला

जिद्द अन संयम नियम झाला

करोना- मरो ना  

दोन हात धरू ना

सर्वांनी सरसावू ना

राक्षसाचा नायनाट केला ना ! 

      -- अलका काटदरे २२.३.२०