टक्क जागे दोन डोळे

समोर पाहती तमातून

बाहेर एक झाड आहे

लालबुंद सूर्य उत्सूक आहे

दर्शन देण्या झाडातूनी

पूर्ण माझा भूतकाळ

अंतरंगी  मात्र उभा आहे 

सोनेरी चंदेरी नाही

पण प्रेमाने ओथंबलेला

कौतुकाने भारलेला

घर, माता पिता

भावंडे कितेक प्रेमळ 

पोषक सारे वातावरण

शाळा गुरुजन गुणी

मित्र वर्ग सालस

पुढे जाऊनी शिक्षण

रोजचेच नवे धडे

प्रसन्न मनी रुजवले 

अनुभव गाठीशी

संसाराला मदत पडे

अजून काय हवे जीवा 

देऊन झाले पुढच्या युवा

समाधान असे मनी

खेद खंत असे अल्प जरी

असतोच तसा पामर जीवा 

वाट पाही येत्या दिवा

काय घेऊन येशी जगा

होऊ देत स्वप्ने खरी 

ऐक्य शांती पसरू दे

समृद्धी राहो दिवस नवा 

टक्क जागे दोन डोळे

समोर पाहती तमातूनी

वाट ही पाहती निद्रेची

प्रसन्न चित्ते विसावूनी ! 

 अलका काटदरे/३१.३.२३