मीच मला माफ केले
कितीतरी वर्षांनी
हवीत कशाला बंधने
स्वतः वर लादलेली
दुसऱ्याने घातलेली
परिस्थितीजन्य
कायम मागे ओढणारी
हव्यात कशाला स्पर्धा
हेवेदावे , अहमहमिका
नेहमीच कशाला आपण पुढे
पाहूया की थोडे मागे राहून
थोडे मनन, चिंतन करून
स्पर्धा स्वतःशीच करून
चुका होत राहतात
कळत नकळत
जगी माफी नामा नाही
देवाघरी नाही
मग द्यावी की स्वतः लाच माफी
सुधारावे दर दिवसाकाठी !
अलका काटदरे/ ९.८.२३
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा