जन्माला येतच असते
कोणी ना कोणी
केव्हा ना केव्हा कोठे ना कोठे
घरात, हॉस्पिटल मध्ये,
ट्रेन मध्ये , विमानात तर
कोणी रस्त्याच्या कडेला ही
जन्म केव्हा सहज तर
केव्हा प्रयत्नांती
कुणाला हवा तर कुणाला नको
मरण ही तसे येते हमखास
अचानक, क्वचित सांगून
केव्हा घरच्या घरी
हॉस्पिटल मध्ये, रस्त्यात,
अपघातात, आगीत, गुन्ह्यात
किंवा रणांगणावर, हल्ली तर
इच्छा मरण ही !
बातमी होते मृत्यू ची
कसा झाला त्याची
ठरवली जाते त्यावरून
व्यक्तीची जीवनशैली
जन्माची मृत्यूशी चाललेली
अविरत अशी लढाई
जिंकू किंवा मरू ?
नाही !!
मरणानंतर ही जगायचे
अविरत निस्वार्थी कार्य रूपे
कुणाला न हरवता, न रडवता,
हसता हसता
जन्माचे सार्थक करून,
जन्माची सांगता करून !
अलका काटदरे/१०.१.२२
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा