कशी मी सावरू
मनाला आवरू
मन बसते रूतूनी
कधी उडते नभी
कधी भटके लोभी
किती चंचल नाभी !
असे मुळात सज्जन
माणसाचे लोभी
निसर्गाशी मैत्री
शब्दांचे भक्त पामर !
परमेश्वरी श्रद्धा
कुणाची नाही निंदा
सकली असे कौतुक
मन तरी हे अस्थिर !
कसे. मी आवरू
मना तुला सावरू !!
26.4.23
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा